ในย่านซานเมืองแห่งหนึ่ง มีผู้คนเดินผ่านมากหน้าหลายตา หนึ่งในนั้น
ก็มีนักศึกษากลุ่มหนึ่งได้เดินทางกันไปทัศนศึกษากันที่ต่งจังหวัด พวกเขา
เดินทางกันตั้งแต่เข้าจนเกือบมืดค่ำ จนในที่สุดก็ต้องหาที่พักกันก่อน เพราะ
อ่อนเพลียจากการเดินทางมาทั้งวันแล้ว
หลังจากที่หาที่พักกันนาน เพราะแต่ละที่ที่ไปมีคนจองเต็มหมดแล้ว
แต่ยังดีที่ยังพอมีโรงแรมอยู่ที่หนึ่งที่มีที่ว่างพอให้พวกเราได้พักกัน แต่ก็
น่าแปลกเพราะโรงแรมแห่งนี้ไม่ค่อยมีผู้คนเดินผ่านไปมาเหมือนกับโรงแรม
อื่นๆ ที่เราเข้าไป ที่นี่งียบสงบ บรรยากาศก็แปลกๆ แต่เพราะความเหนื่อย
ในการเดินทางพวกเราจึงรีบไปขอห้องพักกัน พอได้กุญแจห้องต่างคนก็ต่าง
แยกกันไปเก็บข้าวของพร้อมทั้งลงมากินข้าวที่ร้านข้างๆ ของโรงแรม
ร้านที่ขายอาหารตามสั่ง บรรยากาศก็พอใช้ได้ตกแต่งแบบน่ารัก แต่
คนไม่ค่อยมีอีกแหละ มันเป็นเพราะอะไร รสชาติอาหารที่นี่ก็อร่อยดี พอ
พวกเรากินข้าวกันเสร็จก็กลับไปที่ห้องพัก ต่างคนรีบเข้านอนเพราะพรุ่งนี้
ต้องเดินทางกันแต่เช้าเพื่อที่จะได้ไปถึงที่หมายกันไวๆ
พอทุกคนหัวถึงหมอนก็หลับกันโดยเร็ว แต่แล้วเพียงแค่ไม่กี่ชั้วโมง
ทุกคนต้องตื่นมากลางดึกเพราะได้ยินเสียงคนร้องไห้ดังมาจากข้างล่าง ก็
ไม่รู้นะว่าเสียงมันดังขนาดไหน แต่ทำให้นักศึกษาทุกคนตื่นได้ โรงแรมที่เรา
ไปพักมีแค่พวกเราเพียงกลุ่มเตียวเท่านั้นหรือเปล่านะเนี่ยเพราะนอกจาก
พวกเราก็ดูจะไม่ได้ยินเสียงใครให้รู้สึกอุ่นใจขึ้นมาบ้างเลย พร้อมทั้งด้วยความ
สงสัยพวกเราจึงเดินลงไปดูข้างล่างโรงแรม ด้วยความงัวเงียจากการเพิ่งลุก
จากที่นอน แต่พอพวกเราลงไปข้างล่างเสียงนั้นก็งียบหายไม่เห็นมีอะไร พร้อมทั้ง
ไม่มีใครสักคน แต่จะว่าไปแล้วก็เห็นเงาผู้หญิงที่กำลังหันมามองพวกเราช้าๆ
พร้อมทั้งเงานั้นก็หายไปโดยที่พวกเราได้แต่อึ้งกัน
จากนั้นพวกเราก็จำอะไรไม่ได้เลย จำได้แต่ว่าพวกเรานอนกันข้างล่าง
กันทั้งคืน พอฟ้าสางพวกเราก็เก็บข้าวของเตรียมเดินทางกันต่อ แต่ก่อน
ออกจากโรงแรม พวกเราจึงถามเจ้าของโรงแรมว่า
“เมื่อคืนได้ยินเสียงคนร้องห้หรือเปล่า” แต่คำตอบที่เราได้ยินคือ
“ไม่ ไม่เห็นได้ยินเสียงอะไรเลย”
มันจะเป็นไปได้อย่างไรกันทั้งๆ ที่พวกเราทุกคนได้ยินเหมือนกันหมด
พวกเราจ้ำอ้าวออกจากที่นั่น ออกไปจากโรงแรมแห่งนั้น
แต่แค่ระยะเวลาไม่ถึงเสี้ยวนาที ที่พวกเราหันกลับไปดูที่พักข้างคืน
ปร ะหลาด กลับปรากฎว่าโรงแรมพร้อมทั้งร้านข้าวนั้นไม่รู้ไปไหน เพื่อนๆ ต่างดีแชน
กันเพื่อทำให้ทุกคนรู้สึกว่าเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ใช่เรื่องที่เราฝืนไป แล้วอย่างนี้
เมื่อคืนที่พวกเราไปพัก พร้อมทั้งอาหารที่พวกเรากิน มันคืออะไรกันแน่ หรือว่า
เราได้หลงทางมายังมิติลึกลับเข้าแล้ว