ข่าวสารวันนี้

วิเคราะห์: ศก.’อาเซียน’ อาจไม่ได้ประโยชน์นักจากเเรงกระเพื่อมภาษีสหรัฐฯต่อจีน

BANGKOK — ท่ามกลางการคาดเดาถึงผลกระทบจากคำประกาศขึ้นภาษีของว่าที่ประธานาธิบดีสหรัฐฯ โดนัลด์ ทรัมป์ ต่อคู่ค้าขนาดใหญ่อย่างจีน นักวิเคราะห์มองถึงความเป็นไปได้ถึงการที่บริษัทต่างๆ มองหาหนทางย้ายฐานผลิตออกจากจีนสู่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ระลอกใหม่

เมื่อวันจันทร์ ทรัมป์ประกาศความพร้อมที่จะเร่งเรียกเก็บภาษีนำเข้าสินค้าจากเม็กซิโก จีนพร้อมทั้งแคนาดา ซึ่งเป็น 3 คู่ค้าอันดับต้น ๆ ของประเทศ 

ในช่วงการหาเสียงเป็นประธานาธิบดีในปีนี้ ทรัมป์ขู่ว่าจะยกระดับภาษีต่อสินค้าจากจีนให้สูงเป็น 60% 

ตั้งเเต่เขาชนะเลือกตั้งเมื่อต้นเดือนพฤศจิกายน ประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้พุ่งความสนใจไปที่สงครามการค้าที่อาจร้อนขึ้นอีกระหว่างสหรัฐฯพร้อมทั้งจีน

นักวิเคราะห์มองย้อนไปถึงเมื่อปี 2017 ที่ทรัมป์ขึ้นดำรงตำแหน่งผู้นำสหรัฐฯ สมัยเเรก เมื่อเขาใช้มาตรการภาษีต่อสินค้าเเดนมังกรอย่างเเข็งขัน

ในตอนนั้นบริษัทจำนวนมากย้ายฐานผลิตจากจีนมายังเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เพื่อเลี่ยงการถูกเก็บภาษีระดับสูง หากว่านำสินค้าที่ผลิตจากโรงงานในจีนไปขายโดยตรงที่ตลาดสหรัฐฯ

หากว่า ภายใต้รัฐบาลทรัมป์ 2.0 จีนถูกเก็บภาษี 60% ตามที่เขากล่าว “การเร่งเครื่องย้ายฐานการผลิตจะมีมากขึ้น” ตามความเห็นของ เจเยนต์ เมนอน นักวิจัยอาวุโสแห่งสถาบัน ISEAS-Yusof Ishak Institute

เมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน นายพิชัย นริพทะพันธุ์  รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ให้สัมภาษณ์กับวีโอเอไทยว่า ประเทศไทยอาจได้รับผลดีมากกว่าผลเสีย จากนโยบายการใช้กำแพงภาษีที่อาจเกิดขึ้นของรัฐบาลสหรัฐฯ

เขาบอกว่าไทยสามารถเป็น “ตัวกลางในการเชื่อมต่อระหว่างสหรัฐฯกับจีน คือถึงแม้เขาใหญ่ทั้งคู่ แต่เค้าตัดกันไม่ขาดหรอกครับ สหรัฐฯกับจีนยังไงเขาก็ต้องค้าขายกัน ทำยังอย่างที่ประเทศไทยจะไปอยู่ตรงกลางเป็นตัวเชื่อมของการค้าขายระหว่างสหรัฐฯ กับจีนให้ได้ คือจีนอยากขายของไปสหรัฐฯ ก็มาลงทุนที่ไทย สหรัฐฯ อยากขายของไปจีนก็มาลงทุนไทย”

ถ้าหากว่า เมนอน นักวิจัยจาก สถาบัน ISEAS-Yusof Ishak ตั้งข้อสังเกตว่า ประเทศอย่างไทย เวียดนามพร้อมทั้งมาเลเซีย ได้เห็นการย้ายฐานการผลิตของบริษัทส่วนใหญ่จากจีมมายังตลาดของตนเรียบร้อยเเล้ว จึงเหลือโอกาสอย่างจำกัด หากเทียบกับประเทศอย่างกัมพูชาพร้อมทั้งลาวที่อยู่ใกล้จีน ที่น่าจะดึงเงินทุนจากจีนได้อีก

สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการลงทุน หรือบีโอไอของไทย เปิดเผยว่า สถิติการยื่นขอรับการส่งเสริมการลงทุนจากจีนในประเทศไทยเมื่อปีที่เเล้ว มีจำนวนทั้งสิ้น 430 โครงการ คิดเป็นร้อยละ 30.85 ของจำนวนโครงการลงทุนจากต่างประเทศทั้งหมดที่ยื่นขอรับการส่งเสริม พร้อมทั้งมีมูลค่าการลงทุนรวม 159,387 ล้านบาท หรือคิดเป็นร้อยละ 24.03 ของมูลค่าการลงทุนจากต่างประเทศ ทั้งหมดที่ยื่นขอรับการส่งเสริม

ทั้งนี้มูลค่าการยื่นขอการส่งเสริมการลงทุนจากจีนมายังไทย เคยสูงถึงมูลค่า 261,705 ล้านบาท เมื่อ 5 ปีที่เเล้ว 

นักวิเคราะห์ยังชี้ให้เห็นถึงความเสี่ยงอีกประการหนึ่ง

กล่าวคือ บางประเทศ โดยเฉพาะเวียดนาม ได้ดุลการค้าสหรัฐฯ ในระดับสูง อาจเสี่ยงต่อกำเเพงภาษีของอเมริกาอีกด้วย ตามความเห็นของเดบอราห์ เอล์มส์ หัวหน้าฝ่ายนโยบายการค้าของ Hinrich Foundation ทั้งตั้งอยู่ในสิงคโปร์

ทรัมป์กล่าวหลายครั้งระหว่างที่หาเสียงว่าสหรัฐฯ เสียดุลการค้าให้กับประเทศอื่น ๆ นอกเหนือจากจีนด้วย พร้อมทั้งเขาส่งสัญญาณว่าจะใช้มาตรการตอบโต้ประเทศเหล่านี้

ในช่วง 10 ปีตั้งแต่ 2014 สหรัฐฯ ขาดดุลการค้าเพิ่มขึ้นให้กับไทยทั้งหมด 8 ปี โดยมูลค่าการขาดดุลในปี 2023 อยู่ที่ 40,725 ล้านดอลลาร์ ในปีดังกล่าวสหรัฐฯ ขาดดุลการค้าให้กับเวียดนาม 104,583 ล้านดอลลาร์ พร้อมทั้งขาดดุลให้กับมาเลเซีย 26,832 ล้านดอลลาร์

ในบรรดาประเทศอาเซียน 10 ประเทศ ไทยได้ดุลการค้าสหรัฐฯ มากเป็นอันดับสองรองจากเวียดนามในปีที่เเล้ว อ้างอิงข้อมูลจากสำนักงานสถิติสหรัฐฯ Census Bureau 

เดบอราห์ เอล์มส์ กล่าวด้วยว่า “ยังคงเป็นคำถามปลายเปิด” ว่าบริษัทต่าง ๆจะย้ายฐานการผลิตออกจากจีนเพิ่มหรือไม่ “มันมีปัจจัยมากมายที่สำคัญ แต่มันก็มีเหตุผลว่าทำไมบริษัทต่าง ๆ ยังคงอยู่ในประเทศจีนอย่างหนาเเน่น นั่นก็เพราะจีนยังคงมีขนาดพร้อมทั้งความคล่องตัวทางเศรษฐกิจ ซึ่งยากที่จะหาที่อื่น ๆ มาเทียบได้”

เธอคิดว่าบริษัทบางแห่งอาจเลือกที่จะผลิตสินค้าในจีนต่อไป พร้อมทั้งยอมรับเเรงกระเเทกจากภาษีที่เพิ่มขึ้นจากสหรัฐฯ หรืออาจมองหาตลาดอื่นเเทน

ฉากทัศน์นี้อาจนำไปสู่การค้าขายกันมากขึ้นในภูมิภาคเอเชีย 

แต่ รองศาสตราจารย์ อัทธ์ พิศาลวานิช ผู้อำนวยการศูนย์ศึกษาการค้าระหว่างประเทศ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย บอกว่าตลาดสินค้าในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อาจถูกตัดราคาจากการหลั่งไหลของสินค้าจีน

เมนอน กล่าวปิดท้ายว่า “ในระยะสั้น แน่นอนว่า (ประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้) จะได้ประโยชน์จากการย้ายฐานการผลิตครั้งใหญ่ ถ้ามีการย้านฐานเพิ่มขึ้น …แต่ท้ายที่สุด ข้อดีเหล่านี้จะซาลงพร้อมทั้งจะไม่ได้เป็นประโยชน์มากนักต่อไป”

ที่มา: วีโอเอ

Exit mobile version