ผมได้ทำงานในอาชีพ รปภ.ซึ่งตอนเย็นๆ ผมก็จะมาเปลี่ยนกับเพื่อนผม
ถึงผมจะไม่ชอบทำงานตอนกลางคืน แต่ผมก็ต้องทำเพื่อนำเงินไปเลี้ยง
ครอบครัว พร้อมทั้งลูกที่กำลังเรียนอยู่ชั้นประถมซึ่งลูกของผมขนมาก แต่เขา
ก็เป็นเด็กที่ช่วยเหลือพ่อแม่เสมอ ผมโชคดีมากที่ได้ทำงานกับเจ้าของบริษัท
ที่ใจดี รักลูกน้องทุกคน ถึงแม้ผมจะไม่ชอบทำงานตอนกลางคืนแต่ก็ดีใจที่
ได้เจอเจ้านายที่ดีพร้อมทั้งรักลูกน้องแบบนี้
ทุกๆ วันผมจะต้องมาเฝ้าที่บริษัทกับพี่แมน แกเป็นคนลุยๆ แก
ทำงานที่บริษัทนี้มานานแล้วแกจึงรู้เรื่องราวต่างๆ ภายในบริษัทเกือบทุกเรื่อง
พร้อมทั้งแกยังได้รับรางวัลพนักงานดีเด่น พี่แมนเป็นคนที่จริงใจพูดตรงๆ ไม่
เสแสร้ง เป็นคนมีน้ำใจ หลายๆ ครั้งที่แกมาทำงานมักจะมีขนมติดไม้ติดมือ
มาฝากผมเสมอๆ
วันหนึ่งผมต้องขอลางานหนึ่งอาทิตย์เพื่อไปธุระที่บ้าน หลังจากที่ผม
ทำธุระกับทางบ้านเสร็จ ก่อนกลับผมแวะซื้อของฝากมาให้พี่แมน พอผม
กลับมาผมก็มาทำงานปกติ พอกลับของฝากที่เตรียมมาให้พี่แมนแก วันนั้น
สภาพที่ผมเห็นพี่แมนแกดูไม่คอยมีเรี่ยวมีแรง หน้าตาแกก็ซีด เหมือนแกจะ
ไม่สบาย
“พี่แมนพี่เป็นไรหรือเปล่า หน้าตาดูไม่สดใสเลย” ผมถาม
“พี่ไม่เป็นไร พี่แค่เหนื่อยนิดหน่อยเท่านั้นเอง” เสียงพี่แมนตอบ
“พี่แมนครับผมซื้อของมาฝาก”
จากนั้นผมกับพี่แมนก็นั่งกินขนมพร้อมทั้งคุยกันไปจนเพื่อนอีกคนหนึ่งมา
เปลี่ยนเวรแทนผม ผมเดินหาพี่แมนก็ไม่เจอสงสัยแกคงขอเวรไปก่อนผมแล้ว
วันนั้นผมกะว่าจะชวนพี่เขาไปกินข้าวด้วยกันที่บ้านสักมื้อผมรีบกลับ
บ้านเพื่อไปพักผ่อนเดี๋ยวตอนเย็นผมต้องมาเปลี่ยนเวรกับเพื่อนอีก เย็นวันนี้
ผมต้องชวนพี่แมนไปกินข้าวที่บ้านของผมให้ได้
เย็นวันนั้นผมก็ไปทำงานตามปกติ ผมเดินไปตรวจรอบๆ บริษัทเพื่อ
ดูความเรียบร้อยของบริษัทพร้อมทั้งพี่แมนก็เดินเข้ามา
“ขยันจริงๆ เลยนะเราเนี่ย สงสัยปีนี้จะได้พนักงานดีเด่นแทนพี่ซะ
มั้งเนี่ย” พี่แมนพูดขึ้น
“ผมคงไม่กล้าไปเทียบกับพี่แมนหรอกครับ”
“แต่พี่ว่าเราอาจจะได้พนักงานดีเด่นแทนพี่นะ เพราะว่าพี่คงไม่ได้
ทำงานที่บริษัทนี้อีกแล้วล่ะ”
“ทำไมล่ะครับพี่ พี่จะไปไหน”
“พี่ไม่ได้ไปไหนหรอก แค่พี่คงไม่มีโอกาสได้อยู่เป็นเพื่อนแมนอีกแล้ว
อาจจะมีคนใหม่มาแทนพี่น่ะ”
ผมได้ยินพี่แมนพูดแปลก แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะแกคงพูดแซวผมเล่น
ตอนเช้าผมก็มาเปลี่ยนเวรกับเพื่อนตามปกติ แต่ที่แปลก ทางบริษัท
ได้มีการทำบุญ ตอนนั้นผมไม่ทราบว่าทำบุญอะไร ผมเลยถามเพื่อนที่มา
เปลี่ยนเวรกับผม
“บริษัทเขาทำบุญวันอะไรกันครับ”
“นี่ไม่รู้เหรอว่าทำบุญให้พี่แมนเขาน่ะ”
ผมสงสัยจะทำบุญให้พี่แมนทำไมหรือว่าเป็นวันเกิดพี่แมน แต่พี่แมน
ไม่เห็นบอกผมเลยว่าพี่เขาเกิดวันนี้
“ทำบุญให้พี่แมน วันอะไรเหรอ”
“ก็ทำบุญให้พี่แมนแกเพราะว่าแกตายแล้ว เมื่ออาทิตย์ก่อนแก
พยายามจับขโมยที่เข้ามาในบริษัทได้เกิดการต่อสู้กันเกิดขึ้น ขโมยมันมีปืน
เลยยิงพี่แมนจนจบชีวิต”
เมื่อผมได้ยินเช่นนั้น ถึงกับทำอะไรไม่ถูกเพราะเมื่อวานผมยังเจอ
ยังคุยกับพี่แมนอยู่เลย ผมคิดว่าถ้ายมอยู่กับพี่แมนในตอนนั้นพี่เขาคงไม่จากผมไปแบบนี้
ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ผมยังได้แต่โทษตัวเองที่ทำให้พี่แมน
ต้องตาย…